مکتب حق ناشناسی لاف شیدائی زنی ***

مکتب حق ناشناسی لاف شیدائی زنی 

باده از آن ناچشیدی کوس رسوائی زنی

نِی خُمار از چشم او دیدی نه ابروئی ز او 

چشم دل را بسته ای و دم ز زیبائی زنی

تا چنین چون برکه ای، دوری ز هر جوش و خروش

کی توانی همچو دریا، موج دریائی زنی 

خدمت پیرانِ مغ* شو،  چون همه مغبچگان*

تا که چون من ناله ای در باده پیمائی زنی

خرقه و سفره خوانت همچو طاووس رنگ رنگ

نزد ما هر دم سخن از زهد و پارسائی زنی 

جام صبرم شد لبالب زین همه صورتگری*

تا به منبر نقش خود را در شکیبائی زنی

این همه طامات بافی، نزد خلقی بیخبر

نقش با رنگ و ریا در جام مینائی زنی 

چون سخن در پرده گوئی ای شباهنگ نزد خلق

پس چرا بی پرده از خود لاف شیدائی زنی 

گفتمش من هرچه گویم از سر جهلست و بس

خوش بُوَد روزی به حق حرفی ز دانائی زنی 

* پیران مغ = پیشوایان روحانی دین زرتشت

* مُغبچگان = طلبه های دین زرتشت

* صورتگری = رنگ برنگ شدن ، نیرنگ و ریا

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@