شبی بر من تو مهمان شو درون کلبه ی بی نور ***

شبی بر من تو مهمان شو درون کلبه ی بی نور 

که باز آید بر این سایه شعاع تابش صد هور 

 

قدم بر دیده ام بگذار و عطر آگین نما جانم 

که این جان در شعف آید، چو پروانه بر آرم شور

 

تو بنشین من کمر بندم به خدمت تا سحرگاهان 

که موسی هم عصا بر کف به خدمت در جبین طور 

 

مرا بنده اگر خوانی ز تخت و عرش سلطانی 

قرار آید دلم در دَم، شود جانم ز حق پر نور 

 

چو در ره مانده ام اکنون بزیر سُمِ اُستوران 

شکایت از سلیمانت برم پیش صبا چون مور 

 

چو زلفت در ازل دیدم و نقشش بر دلم افتاد 

دگر کی دل بَرد از من پریرویان قامت حور 

 

اگر رطلی گران نوشد رقیبم تا که مست آید 

شباهنگ زیر ایوانت به یک جرعه شود تنبور 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@