(حبیبم بُرقعی بر رخ نشسته پرده در پرده ***

حبیبم را نمی یابم،  طبیبم را خبر سازید 

رُخِ زردم ببینید و مهیای سفر سازید 

حدیثی خوشترم نَبوَد، که عشقش جانستان آید 

اگر از او خبر آمد ، رهش را پر گُهر سازید 

حبیبم برقعی بر رخ ، نشسته پرده در پرده 

ز اشکم حاجبانش را، پَسِ پرده خبر سازید 

به راهش گل بپاشید و کجاوه را گلاب افشان

به تیغ و نیزه چون مردان، رهش را بی خطر سازید 

کمانِ چشم شهلایش، چو ناوک ها* کمان گیرد 

سر و سینه و دستم را، به تیر او سپر سازید 

اگر پیش از لقای او، کشد جان از تن من پَر

چو مستان باده نوشید و غمم را دربدر سازید 

الا ای عاشقان با من، شراب بیغشی* نوشید 

جهان را بی رُخِ جانان، ز بُن زیر و زبر سازید 

اگر روزی که این تربت، به دست کوزه گر افتاد

ز خاکم کوزه های مِی ، برای رهگذر سازید 

الا یاران چو بعد از من ، سراغ از تربتم گیرید

به همراه شباهنگان،*  دلم را نغمه گر سازید 

=====================================

* ناوک = تیر ، کنایه از مژگان 

* شراب بیغش = کنایه از راستی و درستی و محبت 

* شباهنگان = بلبلان ، جمع شباهنگ 

 

ماه غلام رخ زیبای توست..